ساختار رتبه بندی و حوزه های تخصصی انفورماتیک

شورای عالی انفورماتیک ،  شرکت ها را در ۱۳ حوزه تخصصی رتبه بندی میکتد . هر شرکت باید براساس تخصص اصلی خود ،  برای یک یاچند حوزه درحواست رتبه بندی دهد .

1. تولید و پشتیبانی نرم افزارهای سفارش مشتری :  این حوزه شامل توسعه ،  نصب ،  بومی سازی و نگهداری نرم افزارهای اختصاصی است که هسته اصلی فعالیت بسباری از شرکت های حوزه IT را تشکیل میدهد .
2. ارائه و پشتیبانی بسته های نرم افزاری و محصولات نرم افزاری :  شرکتهایی که محصولات نرم افزاری آماده (مانند  ERP ،   CRM  یا نرم افزارهای مالی) تولید و عرضه می کنند ،  در این حوزه رتبه بندی می شوند .
3. خدمات شبکه های اطلاع رسانی و رایانه ای :  ابن شامل طراحی ،  نصب ،  راه اندازی ،  نظارت و پشتیبانی از شبکه های محلی (LAN) ،  گسترده (WAN) ،  دیتاسنتر ها و زیرساخت های ارتباطی است .
4. امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات (امنیت سایبری) :  ارائه راهگارهای امنیت اطلاعات ،  تست نفوذ ،  خدمات SOC (مرکز عملیات امنیت) و مشاوره امنیت سایبری در این بخش طبقه بندی میشود .
5. مشاوره و نظارت بر طرح های انفورماتیکی :  شرکت هایی که صرفاً خدمات مشاوره ای در زمینه انتخاب فناوری ،  مدیریت پروژه و نظارت بر اجرای طرح های بزرگ IT ارائه مبدهند .
6. سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS)  : تخصصی در زمینه توسعه نرم افزارها و سامانه های تحلیل و مدیریت داده های مکانی و جغرافیایی .
7. تولید و ارائه دستگاه های جانبی و سخت افزارهای کامپیوتری :  تولیدکنندگان یا توزیع کنندگان اصلی تجهیزات سخت افزاری و قطعات جانبی کامپیوتر .
8. خدمات مراکز داده (دیتاسنتر و رایانش ابری) :  ارائه زیرساخت های ابری ،  میزبانی سرور ،  کولوکیشن و خدمات پیشرفته مراکز داده .
9. سیستم های کنترل و ابزار دقیق :  خدمات مرتبط با اتوماسیون صنعتی ،  سیستم های هوشمند و IoT در محیط های صنعتی .
10. خدمات پشتیبانی فنی سخت افزار :  شامل نگهداری ،  تعمیر و پشتیبانی تجهیزات و سخت افزارهای موجود در سازمان ها .
11. آموزش و پژوهش در حوزه فناوری اطلاعات :  مؤسساتی که دوره های تخصصی ای تی برگزار کرده یا پروژه های تحقیقاتی عمیق انجام می دهتد .
12. فناوری های نوین :  حوزه های جدید مانند هوش مصنوعی ،  یادگیری ماشین ،  کلان داده ها و بلاکچین .
13. خدمات اینترنتی و اینترانت :  طراحی سایت ،  توسعه بورتال های سازمانی وخدمات مرتبط با فضای وب .

معیارهای اصلی و فرمول امتیاز دهی در رتبه انفورماتیک

امتیاز دهی نهایی شرکت ها براساس فرمول های شورای عالی انفورماتیک است که بر دو ستون اصلی استوار است :  توان مالی و توان فنی .

۱ . توان مالی :  امتیاز اظهارنامه ،  تنها عامل تعیین کننده

در فرایند اخذ رتبه انفورماتیک ، میزان امتیاز اظهار نامه مالیاتی شرکت برای دو سال مالی اخیر ،  ملاک اصلی است . نحوه محاسیه این امتیاز بصورت زیر است :

• مبنای محاسبه :  امتیاز مالی صرفاً از درآمد ابرازی مشمول مالیات استخراج می شود که بصورت مستقیم از سازمان امور مالیاتی استعلام مبگردد . هرگونه تناقض بین اسناد شرکت و اطلاعات اظهار نامه ،  منجر به صفر شدن امتیاز مالی میشوذ .
• برنامه ریزی مالیاتی هوشمندانه :  شرکت های فناوری باید از همان ابتدا ،  گردش مالی و قرارداد های خود را به صورت شفاف و قانونی در دفاتر و اظهارنامه های خود ثبت کنند . عدم ثبت گردش مالی واقعی با هدف کاهش مالیات ،  به طور مستقیم ،  امتیاز رتبه بندی را کاهش می دهد و مانع از دستیابی به رتبه های بالا مبشود .
• عدم پذیرش اسناد غیرمالیاتی :  برخلاف رتبه پیمانکاری که ارزش پروژه ها با فاکتور ضریب تعدیل محاسبه میشود ،  در رتبه انفورماتیک ،  ارزش قرارداد ها بدون سند مالیاتی معتبر ،  پذیرفته نمبشود . تنها اسنادی که مالیات آنها پرداخت یا ابراز شده ،  به عنوان گردش کار شرکت در نظر گرفته می شوند .
• اهمیت مالیات پرداختی :  میزان مالیات پرداختی ،  به عنوان یک عامل تأییدی بر صحت اظهارنامه ،  مورد توجه قرار میگیرد و نشان دهنده سود آوری واقعی و فعالیت مستمر شرکت است .

۲ . توان فنی :  نیروی انسانی متخصص و سوابق بیمه

این بخش بر اساس سوابق تحصیلی ،  سابقه کار و سوابق بیمه ای کارکنان فنی شرکت محاسبه میشود . این امتیاز نیز شامل دو جزء اصلی است :

• پرسنل امتیازآور کلیدی :  شرکت باید حداقل دو نفر کارشناس فنی تمام وقت (بیمه شده) با مدرک مرتبط و سابقه کار کافی (پس از فارغ التحصیلی) داشته باشد . مدارک تحصیلی در رشته های کامپیوتر ،  فناوری اطلاعات ،  نرم افزار و سخت افزار ،  بالاترین امتیاز را دارند .
• امتیاز سوابق بیمه حیاتی :  سوابق بیمه پرسنل در شرکت متقاضی ،  باید به صورت کامل و بدون وقفه ،  حضور تمام وقت آنها را در شرکت تأیید کند . مغایرت در تاریخ های بیمه ،  عدم پرداخت کامل حق بیمه پرسنل کلیدی و عدم تطابق رشته تحصیلی با سابقه بیمه در شرکت ،  از رایج ترین دلایل رد صلاحیت فنی است .
• مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره :  علاوه برمهندسان فنی ،  سوابق تحصیلی و کاری مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره نیز باید مرتبط با حوزه انفورماتیک باشد تا صلاحیت مدیریتی شرکت نیز تأیید بشود .